Toen Natalia bij mij (Latifa) werd aangemeld, deed ze al vrijwilligerswerk op een basisschool. Toch voelde ze dat het tijd was voor iets nieuws, iets dat beter bij haar paste. Maar voor iemand die worstelt met angsten, vooral in nieuwe omgevingen, is dat best een grote stap.
Tijdens ons eerste gesprek gebeurde er iets bijzonders: de spanning die ze thuis had opgebouwd, gleed langzaam van haar af. “Ik voel me op mijn gemak,” zei ze, iets wat voor haar niet vanzelfsprekend is. Doordat ze zich veilig voelde durfde ze te vertellen over haar verleden, haar heden en haar wensen.
Ze vertelde dat receptiewerk of gastvrouw zijn haar leuk leek. Dus ging ik op zoek… en vond een mooie kans bij een sociale organisatie in Amsterdam West. Het kennismakingsgesprek vond ze spannend, dus gingen we samen. Met mij naast haar voelde het ineens een stuk lichter.
En nu werkt ze daar al een tijdje als gastvrouw en baliemedewerker!
Voor Natalia is dit meer dan een nieuwe vrijwilligersplek, het is een stap richting zelfvertrouwen, nieuwe ervaringen en een plek waar ze kan groeien.
Soms is de grootste winst niet de functie die je krijgt, maar de moed die je vindt om de stap te zetten.
